Dost kazanın, güzel geçinin!

"Hayat zor" ve bu öylesine söylenmiş bir cümle değil! Sebebini sende bilmiyorsun, fakat ağır geliyor yaşadıklarımız.

İşte dönüp bakıyorsunuz yaşantınıza televizyon bile izlemek istemiyorsunuz. Haberleri açmak başlı başına bir sorun zaten hemen ya motorine zam var ya da doğal gaza, elektriğe bunaldık. Bu yamadan zorlanmaya başladık nefes almaya 'yeter artık' diye sokaklarda bağırmak istiyorum ama nerede... Nefesimiz bile çıkmıyor artık!

Sonra düşünüyorum bu hayatı bizim planlayıp hayalini kurduğumuz dan  çok başkaları tarafından yaşamak zorunda kaldığımız  zoraki yaşamımızdan ibaret değil mi? diyoruz ve bu da acı geliyor. Eğer biz kendi kendimizi yönetemiyorsak yaşamın ne anlamı var?

Hayat bizim için o kadar zorki,yaşamla ölüm arasında kısacık bir zamanı nedense kin ve düşmanlık üzerine kurmuşuz.

Şu koca yeryüzünde bu kin nedir? Bu nefret nedir? Anlamak mümkün değildir!

İnsanlar her şeyi kendileri için düşünürler,neden aslında bende hatalıyım demezler bunu öğrenmek çok zordur.

Kendiniz hakkında, yaşam amaçlarınız hakkında, sizi neyin motive ettiği konusunda yeni şeyler öğrenirken keyif aldın mı? diye düşünürsek zaten sonucu öğrenmemiz çok zor.
Bazen bunları düşünürken ağladığım olmadı; tabiki de oldu. Oysa ki 'erkekler ağlamaz' derler ama ağlamasa insan inanın belki çatlar. Yaşadığım ortamda adete etrafımı bir düşman sarmış gibi nedir bu öfke diye isyan bayrağını çekmek istıyorum dersiniz.

Hayatın bizlere verdiği ile en iyi kararları almaya çabalasak dahi bu da şunu değiştirmez unutmayalım. Yaşamak yine de ağır basıyor yaşımız kaçta olsa... Hayatta kalmak için daha fazla gayret gösterdiğimiz kesin.

Dost kazanıp onlarla daha fazla zaman geçirmenin yollarını arayın. Aksi halde yolun kısalığını anlayamayacaksınız bile...

Bu kez son pişmanlığın hiç fayda vermeyeceğini 'keşke son bir kez görseydim' diyerek günah çıkarır olacağınıza eminim.

Ama geçmiş ola o artık yok.....