Bırakın bizi iyi yad etsinler

Hayat o kadar acımasız ki bazen korkarsın kendi benliğinden, bir köşede iki büklüm olursun hayatın sana neler getireceğini bilmeden ordan oraya savrulan bir rüzgar gibi olursu..  Oysaki hayata direnmek kadar da güzel şey yoktur.

Her şeyin bir başlangıcı vardır derler ya o zaman da , her başlangıcın da bir sonu olacaktır.

Fakat  yalanların ayyuka çıktığını anladığın da hiç görmediğin sonsuzluğun koca bir hayal olduğunu da düşünmeye başlarsın. Zorlarsın yaşamında geçen iyi ve kötü günleri hatta hafızanı da baskı altına almaya çalışırsın ama hafızanın aslında en büyük düşmanın olduğunu görürsün,öyle kolay harcar ki değer verdiklerini ve o kadar kolay siler ki içine sinmiş vazgeçemediklerini,utanırsın kendinden , bir iğne deliğine girercesine yok olur gidersin.

Sen kendini sorumlu tutarsın tüm olan bitenden, zamanın günahını üzerine alırsın ve hafızanın yarattığı koskoca bir uçurumda yuvarlanır durursun  ve tüm bu olumsuzlukları unutursun. 
Sonra bir umutsuzluk kaplar içini denizden çıkmış balık misali çırpınır durursun.

Bu kadar çabuk nasıl unutulduğunu düşünürsün  bu kadar kısa sürede nasıl unutulduğunu aklının içerisinden  geçirir kendi kendini yargılarsın. Belki bunları gece rüyanda görmüş gibi düşünür durursun şaka mı gerçek mi diye saatlerce kafa yorarsın.

Bu kadar hayallerin içerisinde unutulduğunu anlarsın artık sana hayat bir oyun havası, belki kulaklarına söylenen küfür, belkide suratına atılan bir tokattan bir parça olduğunu düşünürsün.

Yazın sıcakları bile olsa sen kara kışı yaşarsın çünkü içinde fırtına ve kara bulutlar vardır.İliklerine kadar üşürsün.

Artık çalan her kapının ziline fırlamak, ve koşmaktan vazgeçersin. Eline kalemi alıp iki satır karalamaktan umudunu yitirirsin.

Bilirim hiç bir teselli fayda etmez şu an sana, her söylenen söz sadece bir harf yığınıdır aslında.

Unutursun, şimdi zor gelir biliyorum.

Korkarsın kendi benliğinden, bir köşede  büzülür kalırsın.

Fakat ben şunu derim; hep hayatımız bir kısır döngüden başka bir şey değildir. Her başlangıcın bir sonu vardır. İnsan ömrü de o kadar kısadır ki, düşünün bir kere ezanla gelip sela ile gittiğimizi iki kaşın arası kadar yakın olan ölümün hissini duymadığımızı geleceğe bakarak neler yaptık dediğimizin hiç olmadığı bir dünya da ne için yaşadığımızı bile anlamış değiliz.

Ne yaptık ki insanlık için; arkamızdan neler söyleyecekler, bunu hiç düşündük mü?

O zaman bu kısa zaman içinde düşünelim değil mi?

Arkamızda hoş bir seda bırakalım bırakın bizi iyi yad etsinler....