Herkesi içine alan tahmin bile edemeyeceğimiz kadar büyük bir yerdir.
Herkesin burada bir hayatı vardır. Ama önemli olan bu hayatı nasıl yaşadığımız nasıl değerlendirdiğimiz.
Yoksa boşa yaşamanın bir anlamı yoktur.
Biz insanlar elimizde olanı kaybedene kadar değerini bilemeyiz . Hepimizin hayatında zor anlarımız vardır.
Her ne olursa olsun bir insanın yüreği bir insan için çarpıyorsa orada mutluluk kıvılcımlar vardır.
Umutludur o insan ne kadar kırılmış ,üzülmüş de olsa umudunu hic kaybetmez. Sevgi insan hayatında tahmin ettiğimizden de büyük bir yeri vardır.
Kalbimizi dost hayatımızda güzelleştiren sevgidir. Kalbinde sevgi olmayan insanın umudu da yoktur. Mutlu değildir. Hayati boyunca yalnızlık çeker.
Bir insana karşılık beklemeden yapılan iyilik sevginin sağlam temellerinden gelir. Yüzünde gördüğümüz gülümseme, yanında olduğumuz her bir an küçük küçük mutluluk kıvılcımı oluşturup, mutsuzluğu ateşe atar ve yok eder.
İnsanlarin yüzünü güldürmekten, mutlu olmaları için cabalamaktan korkmayın.
Birinden bişey beklemek yerine biri için bir şey yaparsanız ve yüzündeki mutlulugu gördüğünüzde kalbiniz ısınır.
Sevdiklerimizi kaybetmeden onların değerini bilmeliyiz. Umudumuz olmasa bile birlikte olan kalpler olduğu surece her şey düzelir...
İnsan evrende gövdesi kadar değil yüreği kadar yer kaplamalı. Gövde, dediğin nedir ki? Ama yürek dediğin bir canlı gibidir. Seni anlar, dinler, hisseder.
Yürek demek her şeye katlanmak hedeflere ulaşmak için çaba göstermek demektir.
Bunları düşünüp durduğumuz da kendinizde bize hak vereceksiniz.
Bu yüzden önemli olan gövde büyütmek değil yürek harcamak kimseyi kırmamak demektir.
Çünkü kırılan bir kalp ne yazık ki bir daha tedavi edilmiyor.