Pahalılığının değiştireceği alışkanlıklarımız

Artık çok net bir şekilde kabul etmemiz gerekiyor ki en azından bir yıl önceki hayat şartlarına dönme imkanımız yok, Nerede ise günde birkaç kez yapılan zamlar dolayısı ile aşırı yağıştan korunmak için saçak altı arayan çaresizler gibi kalmış durumdayız.

Hal böyle olunca ortaya  yıllar yılı var olan temel alışkanlıklarımızı da ister istemez terk etmek gibi bir mecburiyet çıkıyor, zira “zor oyunu bozar “ misali herkes bu aşamadan sonra daha ince eleyip sık dokumak zorunda kalacak.

Birkaç gün öncede yazmıştık bundan bir yıl önce öğlen saatlerinde gözümüz kapıda “bir arkadaşımız gelse de birlikte yemek yesek” diye düşünürken bugün “ öğlen saatinde gazeteden uzaklaşalım da masraf çok olmasın” noktasına kadar geldik.

Yemek ateş pahası

Marketten manavdan sebze meyve almak maharet istiyor

Yeni ayakkabı-yeni elbise-yeni gömlek vs almak lüks oldu

Bulunduğumuz yerden 60-70 kilometre uzaklıktaki bir yere araç ile gidebilmek için nerede ise Akaryakıt istasyonu sahibi olmak lazım

Hafta sonları bir arkadaşımızla fazla lüks olmayan bir restaurantta yemek yemek artık hayal..

Var olan aracımızın modelini yükseltmek hele hele yeni bir araç sahibi olmayı düşünmek mümkün değil

İkamet ettiğimiz evi satıp başka bir ev alalım diye düşünen nerede ise kalmadı

Evi olmayıp ta kirada bulunan kim varsa akşam sabah ev sahibinin “ yan dairedeki kiracı bin liraya oturuyordu şimdi 4 bin beşyüz lira veriyor sizde kirayı o miktara çıkarın” demesini bekliyor

Bu ve benzeri yüzlerce örnek artık bizim var olan ve hayatımızı tanzim eden alışkanlıkların tamamını bir daha geri gelmemek üzere uzak diyarlara götürüp bırakmış durumda.

Biz yaklaşık bir aydır dolapta bulunan elbiselerimizi , ayakkabılarımızı , gömleklerimizi tekrar tekrar gözden geçirmeye ve bu elbiselerin bizi ömrümüzün sonuna kadar idare edeceğini kendi kendimize kabul ettirdik.

Biraz sağlık sorunlarından ama daha çok hepimizi yakıp kül eden hayat pahalılığından dolayı dostlarımıza “Artık öğlen yemeklerini iptal etik, sadece sabah kahvaltı yapıp akşamda hafif yemekler ile günü tamamlayacağız” diyoruz.

Artık zor bela doldurmaya çalıştığımız aracımızın deposundaki akaryakıt  fiyatlarını görünce hane halkına “toplu taşıma diye bir model var serin temiz hijyen neden onları kullanmıyorsunuz.” uyarılarında bulunuyoruz.

Her yıl tüm aile senede bir kez yaptığımız tatilleri ise otel fiyatlarındaki anormal yükselişi gördüğümüzden “tatile ne gerek var” diye savuşturmanın derdindeyiz.

Şimdi bizi yakıp kül eden bu olağanüstü fiyat artışları yüzünden değiştirmek zorunda kaldığımız alışkanlıklarımızdan daha ne kadar feragat edeceğimizi biz değil önümüzdeki günlerde  tepemize yağmur gibi yağan zamlar karar verecek.