Kardeşliğin kifayetsizliği... Bizi satanların artık 'kardeş' olamaz!

Birlik dedik, beraberlik dedik, “tarihi ve kan bağıyla bağlıyız” dedik.

Her platformda “Türk Dünyası” vurgusu yaparken, yeri geldi özveriyle yatırım yaptık, yeri geldi diplomatik riskleri göze aldık. Lakin 4 Nisan günü Avrupa Birliği zirvesinde yaşananlar bize bir kez daha gösterdi ki; bu coğrafyada “kardeşlik” lafta kalıyor, çıkarlar uğruna satılmak işten bile değilmiş.

Kazakistan, Türkmenistan ve Özbekistan…Sözüm size!

Bir zamanlar aynı otağın çocuklarıydık, aynı destanları okur, aynı atalarla övünürdük. Biz sizi Sovyetlerin soğuk zincirlerinden kurtulan canlarımız bildik. Türkiye, bu üç ülkenin bağımsızlık mücadelesine maddi-manevi destek verirken hiçbir karşılık beklemedi. “Türk Birliği” idealiyle her platformda yanınızda olduk.

Ama siz ne yaptınız?

Avrupa’nın kapısında yer bulma uğruna, Rumların egemenliğini tanıdınız. Hem de bizim on yıllardır uğruna mücadele verdiğimiz Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni yok sayarak! BM’nin Rum yanlısı kararlarına “bağlılık” ilan ettiniz. Oysa Türkiye, bu kararları hiçbir zaman tanımadı, tanımayacak da.

Çünkü bu kararlar hakkı değil, güçlüyü korur. Siz ise hakkın değil, çıkarın peşine düştünüz!

Elçilik açmanız yalnızca diplomatik bir tercih değil, bir ihanet belgesidir. KKTC’yi yok saymanız, sadece Kıbrıslı Türkleri değil, Anadolu’yu da yaralamıştır. Bu milletin feraseti büyüktür.

Satıldığını anlar, unutmaz.Bugün “kardeş” dediğimiz sizler, aslında Türkiye’yi yalnız bırakmakla kalmadınız; Türk dünyasının geleceğine de darbe vurdunuz.

Şimdi soruyorum: Hangi Türk birliğinden söz edeceğiz?

Nasıl “Gönül Coğrafyası” diyeceğiz?Sırtımızdan hançerleyenle nasıl yol yürüyeceğiz?

Ama bilin ki Türkiye, yedi düvele karşı dimdik durmuş bir devlettir. Bugün sizden bir destek gelmese de, biz bu davayı sürdürmeye kararlıyız.

KKTC yalnız değildir, asla da yalnız kalmayacaktır!

Türk milleti ihanetin adını not eder. Vakti geldiğinde gereğini yapar.

Kıbrıs davası, bir milletin varoluş mücadelesidir.

Ve bu mücadele; kardeş bildiğimizden gelen darbelerle değil, inandıklarımızla kazanılacaktır.