“Anne çok üşüyorum”

29 Ekim’de Kayseri Valisi Gökmen Çiçek’in vermiş olduğu Cumhuriyet Resepsiyonu’na katıldım. Burada her zaman Kayseri’de çok güzel etkinlikler yapan Kayseri Platform Başkanı ve Kayseri Gaziler Derneği Başkan Yardımcısı Ali Karagöz’le sohbet etme imkanı buldum. Karagöz, 2018 yılında yazdığım “Anne çok üşüyorum” başlıklı köle yazımın bulunduğu gazetenin kupürünü cebinden çıkarıp, “Dört yıldan beri cebimde bu yazıyı saklıyorum” dedi.

Ben de bu yazımı tekrar güncelleyeceğime söz verdim. Asıl üzüntümüz ve bizleri derinden yaralayan en önemli haber bence donarak şehit olan askerlerimiz. Hem de 2018 yılında donmalarına sebep olduğumuz iki kınalı kuzumuz. Kahreden ise bunlara sebep olanlardan hesap soramayışımız…

Yavrusu uyurken üşümesin diye üzerini örten annelerin emanet ettiği emanetçilerin ihmali yüzünden donarak ölmeleri. Tüm bunlara karşın değişen kimliğimiz ve karakterimiz. Sadece bu olay değil tüm şehit olaylarında, saldırılarda canlarını veren yüzlerce masum insanlarımızın hayatını kaybettikten sonra ki yaşantımız. Ama galiba en acısı, artık şehit haberlerine alıştırılmış olmamız ve keyiften, eğlencelerden geri kalmayışımız…

Söyler misiniz Allah aşkına ne oldu bizlere? Ne oldu vatanın bir ucunda eline diken batanın acısını hissedecek kadar duyarlı olan öbür ucundaki insanların duygularına. Ne oldu bizlere, niye bu kadar duyarsız olduk biz?

O iki kınalı kuzunun seslerini duyar gibi oluyorum: “Anne çok üşüyorum”