Parti kurmak, tabanı inandırmak.

YSK Mayıs yada haziran ayında yapılacak olan seçime katılma şartları taşıyan 27 siyasi partinin olduğunu açıklayınca bir anda kendi kendimize “-Bu kadar ekonomik sıkıntı arasında şu aşamada TBMM’de grubu yada milletvekili olan partiler dışındaki siyasi oluşumlar nasıl ayakta duruyor.?” sorusunu tekrar tekrar yöneltmeye başladık.

Biraz araştırma yapınca Siyasi Partiler Kanunun, seçime girecek yeni kurulmuş partilerin taşıması gereken şartları 36'ıncı maddesiyle belirlemiş olduğunu anladık.

Madde 36 –Siyasi partilerin seçimlere katılabilmesi için illerin en az yarısında oy verme gününden en az altı ay evvel teşkilat kurmuş ve büyük kongrelerini yapmış olması veya Türkiye Büyük Millet Meclisinde grubu bulunması şarttır. Bir ilde teşkilatlanma, merkez ilçesi dahil o ilin ilçelerinin en az üçte birinde teşkilat kurmayı gerektirir.

YSK açıklamasına göre seçime katılma hakkına sahip siyasi partiler şunlar olacak:

1.Adalet Partisi

2.Adalet ve Kalkınma Partisi,
3-Anavatan Partisi,
4- Bağımsız Türkiye Partisi,
5- Büyük Birlik Partisi,
6- Cumhuriyet Halk Partisi
7- Demokrasi ve Atılım Partisi,
8- Demokratik Sol Parti,
9- Demokrat Parti,
10- Emek Partisi,
11- Gelecek Partisi,
12- Genç Parti,
13- Halkların Demokratik Partisi,
14- Hür Dava Partisi,
15- İyi Parti,
16.Memleket Partisi
17- Millet Partisi,
18- Milliyetçi Hareket Partisi,
19- Muhafazakar Yükseliş Partisi,
20- Saadet Partisi,
21- SOL Parti,
22.Türkiye Değişim Partisi
23- Türkiye İşçi Partisi,
24- Türkiye Komünist Hareketi,
25- Türkiye Komünist Partisi,
26- Vatan Partisi
27- Yeniden Refah Partisi

Şu an TBMM’de bulunan siyasi partileri aşağı yukarı hepimiz biliyoruz, Uzun yıllardır siyaset sahnesinde bulunan bazen TBMM’nin dışında kalan bir seçim sonra az sandalye ile de olsa TBMM’de yer bulan partiler hatırımızda.

Bir de adı sanı duyulmayan ancak siyasi Partiler kanununa göre Türkiye’de var olan 81 ilin yarısından bir fazlasında teşkilatlanmak yine o il merkezlerinin ilçelerinde teşkilatlanmalarını  tamamlamış partiler mevcut.

Türkiye ‘de var olan hayat pahalılığı hepimizin malumu, özellikle son dönemlerde sarıp sarmalayan zamlar sonrası evlerin ekmek götüremeyen insanımızın olduğu bir noktada siyasi parti teşkilatlanmasında görev almak bize göre müthiş bir fedakarlık olsa gerek.

Türkiye’de şu aşamada 81 il mevcut sözünü ettiğimiz ve pek çoğumuzun isimlerini bile bilmediği siyasi partilerin en az 42 il merkezinde ve o ile bağlı ilçelerde teşkilatlanmasını nasıl yorumlamak gerektiği konusunda bir bilgi sahibi değiliz.

Henüz seçim başlamadan araştırma şirketlerinin yaptığı analizler sonrasında seçim günü hangi partinin birinci olacağı hangi partinin yüzde kaç oy alacağı ve TBMM’de kaç milletvekili ile temsil edileceği aşağı yukarı tahmin ediliyor.

Buna rağmen yani hiçbir iddiası olmamasına rağmen Türkiye’nin yarısından fazla il merkezinde teşkilatlanmayı sağlayacak isimleri bulabilmek sadece ce sadece o siyasi partilerin genel başkanlarına duyulan inanç olsa gerek.

Evine ekmek götürmekte zorlanan çok sayıda insanın bir il merkezinde 60-70 kişi ile o il merkezinin ilçelerinde 30-40 kişi ile teşkilatlanmalarını sağlayan genel başkan profillerinin son derece geniş bir çerçevede analiz edilmesi gerekiyor.

Henüz yanı başımızdaki birkaç kişiye bile söz geçiremezken “düşün peşime” diyerek binlerce insanı teşkilat kurmaya ikna etme başarısını gösteren genel başkanları kınamak yerine “helal olsun” demek galiba en sağlıklı yol olsa gerek.

Biz başka ifade şekli bulamıyoruz.