BaĞzı doktorlar!

Dedemin yaşlılıktan dolayı bacak damarları tıkanmış, bacaklarında ki morluklar artar olmuştu!

Karsta yaşayan dedem ile ilgilenen öğretim görevlisi kardeşim gerekli bütün tetkikleri yaptırmış, tedavisi ile ilgilenen doktorlardan, bacağın tamamen kangren olmaması için kesilmesi gerektiği bilgisini almıştı.

90 yaşın üzerinde ve başka rahatsızlıkları da olan dedem gerçekten çok zor durumdaydı!

Ailece yaptığımız araştırmalar sonucunda, bu konuda mağduriyet yaşamış tanıdıkların da tavsiyeleri doğrultusunda acilen İstanbul’a gelmesinin doğru olacağını, kalp damar cerrahisi konusunda ünlü Koşuyolu Devlet Hastanesinde çok ameliyat yaptıkları için tecrübeli cerrahların olduğunu,

Bacağın diz kapağının ne kadar altından kesilirse o kadar kullanılışlı protez imkanının olduğunu öğrenmiş,

Kardeşimin gayretleri ile yürüme zorluğu çeken dedemi uçak ile kısa sürede İstanbul’a getirtmeyi başarmıştık!

Randevu ve sevk imkanı bulunmadığı için acilden giriş yapmamızı o durumda ki bir hastayı “kolay kolay” hiçbir doktorun geri çevirmeyeceği tavsiyesi ile İstanbul Anadolu yakasında ki kalp damar cerrahisi konusunda ki ünlü Koşuyolu Hastanesinin acilinde soluğu almıştık.

Yolda prostat rahatsızlığı nükseden, çişini de yapamadığı için her saniye acısı ve sancısı artan, bulabildiğimiz yıpranmış bir tekerlekli sandalyede saatlerce kıvranan dedemizin kıvranmasına rağmen, olanca ruhsuzluğu fütursuzluğu, saygısız cümleleri ve burnundan kıl aldırmayan tavırları ile bize saatlerce kurdeşen döktüren!

Oda yok, Doktor yok Hasta çok diye!!!

Dedemin yatışını yapmamak için direnen O KADIN doktor ve yanında ki merhametsizleri bin yıl ömrüm olsa unutmam!

Bize Ermenistan’da esir kalmışız da derdimizi anlatamıyormuşuz duygusuyaşatan o doktor bende öyle bir travmaya neden olmuş ki!

Sormayın!

O olaydan sonra istisnai haller dışında hiç kimsenin kolay kolay kendisine ve ya bir yakınına şifa versin diye umuduna düştüğü bir doktora saldıracağına inanasım gelmedi!

Meğer, odada varmış, yeterince doktor da!

Kapasiteyi doldurmamak için işi yokuşa sürüyorlarmış ki gidebilen başka hastanelere gitsin!!!

Özel hastane değil ya, fazla hastanın karı yok angaryası çok diye!

Kapının önünde 8 saatte 2 paket sigara içince güvenlikçiden, taksiciden hastabakıcıdan duyduğum daha neler neler!

Ağlaya ağlaya başka hastanelerin yolunu tutan nice garibanlar!

Siyasi ve sosyal çevrem geniş olduğu için dişi ağrıyana, pansuman gibi basit dertleri olana bile yardımcı olan ben,

Kendim için hiç kimseden kolay kolay bir şey istemeyi sevmediğim ve kendi işimi kendim görmeye alıştığım için olsa gerek, araya araya bulduğum insancıl bir doktoraun merhamete gelmesiyle yatış işlemini güç bela başarmıştım,

8 saat sonra!

Geçenlerde Muğla Devlet Hastanesinde Doktoru darp ettiği iddiasıyla alkışlarla protesto edilen Uzman Çavuş Ali Akdağlı haberini izlemiş, kendi yaşadıklarım aklıma gelmiş ve yine tek taraflı söylenenlere inanmamıştım.

Ve tahmin ettiğim gibi Uzman Çavuş masum çıkmış, doktorun saldırı görüntüleri yayınlanmıştı!

Azcık itiraz etsem bize saldıracak ve üste çıkıp suçlayacak O kadın Doktor gibi!

EVET onlarda insan!

EVET işleri zor!

EVET biz belki yılda birkaç defa gidiyoruz, ama onlar her gün orada!

EVET doktor olmak zor!

Ama tüm bunlar oraya gidenlerin insan olduğunu, hasta olduğunu, ilgiyegüler yüze ve tedaviye ihtiyacı olduğunu düşününce,
Biraz empati yapmayı, vicdanlı ve anlayışlı olmayı gerektiriyor.

Kim ta Kars’tan kalkıp bacağını kestirmek için hastane kapılarında sürünmek ister!

Hak ettikleri maaşları alamamalarının, hayallerinde ki kariyer planlamalarını yapamamalarının suçlusu hasta vatandaş ve hasta yakınları olmasa gerek!

Evet, onlarda yaptıkları iş gereği psikolojik desteğe insani iletişim yöntemlerine ihtiyaçları var!

Kabul, Avrupa standartlarının altında yaşıyorlar günlük hasta sayıları fazla, ama yine de zor durumda kapılarına gelenlere karşı merhametli olmalılar!

En azından, kendileri hasta olduğunda ihtiyaç duydukları kadar!

Maaş, sosyal hak ve yaşam standartları açısından tek mağdur da kendileri değilken! En mağdur, kendileri değilken!!!

Değerler eğitimi lazım derken sadece siyasetçiye, din adamına değil,
doktorlara da lazım!

Yaşadığımız son 20 yıl sağlık alanında uygulanan yanlış sistemler,
sistemsizlikler, onlara da çok olumsuzluklar kattı!

Kabul ama!

4 tarafı düşmanla çevrili bir coğrafyada canını ortaya koyup görev yapan!

Bir uzman çavuşa, bir askere, bir polise “ideolojik bir garezleri yoksa” bilip bilmeden anlayıp dinlemeden linç yapacak kadar da olmamalı!

İnanın defalarca bu duygularımı sosyal medyada yazmak istemiş, tepki alacağımı düşünerek hep vaz geçmiştim, ama her doktora şiddet haberlerini her duyduğumda,

Mağdur olanın sadece doktorlar olduğuna, olayın hiç yoktan çıktığına ve tek taraflı olduğuna hiç inanmamıştım!

Hastasının yatışını peygamber sabrı ile başarmış biri olarak söylüyorum! Bence bir daha böyle bir olay oldu mu, hem doktora hem de doktora saldırdığı iddia edilene kameralar önünde kendini savunma derdini anlatma olayın giriş gelişme sonucunu anlatma imkanı olmalı!

Ne sosyal medyada ne de mahkemelerde yargısız infaz olmamalı!

Doktorlar ile yaşadığım tek kötü anı da şimdi rahmetli olan dedem vesilesi ile yaşadığım o kötü anlar değil elbette, böyle yazabileceğim pek çok olumsuz “Devlet Hastanesi anım var!”

Kim bilir sizlerin de o hastane koridorlarında ne kötü anılarınız vardır!

Özel Hastanelerde yaşanan olayların yok denecek kadar azlığı ve Devlet hastanelerinde el insaf denecek kadar olan olayların çokluğu istatistiklerine bakınca ne demek istediğim daha iyi anlaşılacaktır!

Özelde olmayabiliyorsa!

Devlet Hastanelerinde de olmaya bilir!

Ve son olarak belirtmek isterim ki!

Bence Bazı doktorlar mesleğini ve beyaz kod imkanlarını sinirli olduklarında baskın çıkmak için kötüye kullanıyor!

Ben böyle düşünüyorum,

Sordum! CKA’ da böyle düşünüyor!

Peki bu durum çoğu Doktorlar için mi böyle?

Elbette ki hayır,

BaĞzı doktorlar.