Dünya insan hakları

Ülke olarak yeni tip koronavirüsle tanışmamız ve mücadele etmemizin 641. günü; yani 1 yıl 9 ay 1 gün...

2. Dünya Savaşı'ndan sonra devletler, bireylere tanınan hak ve özgürlüklerin güvence altına alınması konusunda birleşti. İnsan Hakları Bildirisi, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komisyonu tarafından hazırlanarak 10 Aralık 1948'de kabul edildi.

İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’nin imzalandığı 10 Aralık günü, 1950’den itibaren yani 71 yıldır ‘Dünya İnsan Hakları Günü’ olarak kutlanmaktadır.

1976’da birçok ülkenin bu sözleşmeleri onaylamasıyla da uluslararası yasal geçerliliğe kavuştu. BM’ye üye ülkeleri bağlayan yasal bir araç olmasına rağmen fiili geçerliliği konusunda her zaman tartışmalar olmuştur ve olmaya devam edecektir.

Birçok ülke hak ve özgürlüğü gerçek anlamda istiyorsa bunca insan hakları neden ayaklar altında düşündürücü…

Bazı ülkeler için din, dil, ırk mezhep ayırımı yapmayacağız sözüne ne kadar güvenebiliriz.

En çok da mağdur edilen ülkeler ve insanlar inançlarından dolayı oluyor. Güçsüz ülkeler ve insanlar daha çok güçsüzleştirerek zulüm ediliyor.

Özelikle Müslüman coğrafyasında insan hakları hiçe sayılıyor ve dünya insanları görmüyor ve çığlıkları duymuyorlar maalesef.

Nerede bir Müslüman varsa oralarda zulüm ve işkence var. Kan var, gözyaşı var, yoksulluk var, eşitsizlik ve adaletsizlik var.

Türkiye kendi imkânları çerçevesinde dünyanın birçok yerine yardım etmeye çalışıyor.

Türkiye’deki birçok kurum, vakıf, dernek, aç ve açıkta kalmış insanlara yardım ulaştırmak için seferber oluyor.

Çoğu vakit yapılan yardımları bile hazmedemiyorlar engellemeye çalışıyorlar.

Zulüm nerede varsa orada eninde sonunda buna sebep olanlar elbette iflah olmayacaklardır.

Bizler inancı, dili, dini, rengi ne olursa olsun herkesin insanca yaşaması gerektiğine inanan insanlarız.

Dinimize göre, küfür devam eder ama zulüm devam etmez.

Ülke liderleri ve yöneticilerin hepsi samimi olsa sinsi planlar yapmasa ortada sorun da olmayacak. İnsan hakları da ihlal edilmeyecek.

İnsanların temel hak ve hürriyetlerinin ihlal edilmesini önlemek, bazen kendi ülkeleri içinde çözülecek bir sorundur. Ancak insan hakları ihlalleri en çok dış güçler tarafından bilinçli ve planlı bir şekilde ihlal edilmektedir.

Bu durumlara da maalesef dünya sessiz kalıyor.

Formaliteden kalıplaşmış kınamalar yapılır ve unutulur…

Bazı ülkeler bana bir şey olmasın zihniyetinden sessiz kalıyor. Bir gün ona da sıra gelince başkaları da sessiz kalacak.

Çoğu zaman da o ülkeleri başka ülkeye karşı kullanırlar ve onların elleriyle zulüm ettirirler.

Ülkeler birlik ve beraberlik içinde mantıklı ve yasal bir şekilde el ele verecek çalışacak, üretecek, gelişecek ve güçlü olacak…

Birlik olup zalim ve zulme karşı dik durmak Dünya İnsan Hakları Günü’nü en büyük katkı sağlanmış olacaktır.

Güçlü olunca da gücünü haktan ve halktan yana kullanacak. İşte o zaman gerçek anlamda dünya insan haklarını hakkıyla yerine getirme imkânı olur.

İnsan hakları evrenseldir. Bireylere tanınan her türlü haklar herkes tarafından korunmalı ve sahip çıkılmalı.

Bunca yaşanan savaşlardan, felaketlerden, eşitsizlikten, adaletsizlikten, akan kanlardan, dökülen gözyaşları ve yaşanan bu kadar acılardan ders çıkarmak ve ibret almak gerekiyor.

Bugün geldiğimiz noktada haklardan daha çok haksızlıklar var.

Güvenli, adil, mutlu ve huzurlu yaşamak her insanın hakkıdır.